Wanneer zorgen maken?
Scheiding › 13-18 jaar › Wanneer zorgen maken?
De meeste tieners lukt het wonderbaarlijk goed om een scheiding te verwerken. Hun veerkracht is groot. Dat wil overigens niet zeggen dat de pijn weg is maar dat ze een manier hebben gevonden om er goed mee om te gaan. Maar tegelijkertijd zijn er ook tieners die er veel moeite mee hebben, ze lopen vast in hun verwerkingsproces.Vaak zijn dat scheidingskinderen die door de omstandigheden van de scheiding tot een risicogroep behoren.
Risicogroep
Scheidingen met de meest nadelige gevolgen voor jongeren zijn scheidingen waarbij:
1. Ouderlijke conflicten blijven voortduren na de scheiding. Kinderen en jongeren die dit meemaken lopen de meeste schade op, vaak levenslang.
2. De ouder waarbij de jongere woont problemen heeft.
3. De jongere veel veranderingen heeft doorgemaakt als gevolg van de scheiding (bijvoorbeeld: verhuizing, andere school, contactverlies met een deel van de familie, contactverlies met de andere ouder, financiële achteruitgang etc).
4. Sprake is van sterke financiële achteruitgang.
5. Een slechte band met de uitwonende ouder bestaat.
Tieners die tot de risicogroep behoren, hebben een reële kans om ernstige emotionele en psychosociale problemen te ontwikkelen.
Zorgelijk gedrag herkennen
Het is niet altijd even gemakkelijk om zorgelijk gedrag te definiëren. Als u het volgende herkent, kan er sprake zijn van vastlopende rouw:
* als een jongere lange tijd neerslachtig blijft, nergens meer enthousiast over kan zijn.
* bij voortduring geen zin heeft in dagelijkse activiteiten
* situaties, dingen of personen blijft vermijden
* als de ontwikkeling van de jongere over een langere periode stagneert
* als een tiener langere tijd lichamelijke klachten heeft waar geen lichamelijke oorzaak voor te vinden is
* bij langdurige slaapproblemen en/of nachtmerries
* bij langdurig (zeer) angstig gedrag
* als de jongere opeens heel negatief tegen allerlei dingen aankijkt. Dit kan samen gaan met somberheid en zich terugtrekken. Het is normaal en begrijpelijk dat dat een tijdje duurt. Als het lang duurt, kan het zorgelijk zijn. Het is juist belangrijk dat jongeren doorgaan met de dingen die ze altijd al deden.
* als een jongere langdurig opvallend zorgzaam gedrag naar de ouder(s) of broertjes of zusjes laat zien en zelf niets lijkt te verwerken.
* Bij voortdurend beschadigend gedrag naar zichzelf en/of anderen.
*Als de tiener alleen maar negatief spreekt over de uitwonende ouder, alles gelooft wat de andere ouder zegt over de uitwonende ouder, terwijl de band met de uitwonende ouder voor de scheiding goed was. Er kan sprake zijn van het zogenaamde ouderverstotingssyndroom.
*Als de jongere bij voortduring niet over de scheiding praat en onaangedaan overkomt.
*Als de jongere steunpilaar van de ouder(s) lijkt. Als hij of zij betrokken wordt bij de problemen van ouders en de zorg voor ouder op zich neemt (parentificatie).
*Als de jongere ‘verkeerde’ vrienden opzoekt.
Zoek begeleiding
In deze gevallen is het zinvol om hulp/begeleiding voor uw kind te zoeken. Initieer deze hulp als het even kan samen met uw ex-partner. Ook al bent u misschien geen vrienden, het is belangrijk voor uw kind dat u beide de opvoeding en de zorg deelt voor uw kind, zeker als het niet goed gaat met hem of haar! Klik hier om een hulpverlener in uw omgeving te zoeken.
